Gorzka rozkosz

     Dziś zaprezentuję coś innego, niż moje dotychczasowe ,,dokonania". To nie pierwsza próba napisania czegoś trudnego, mam już przygotowane dwa wiersze na osiemdziesiątą rocznicę likwidacji Szpitala Psychiatrycznego w Kobierzynie. Oczywiście - zaprezentuję je Wam w stosownym czasie. Ciekaw jestem Waszego odbioru.



                                                                                                        Z poważaniem: autor



  



IERF THCAM TIEBRA jak miraż wabi,

Po prawej: blok 24.

Wszystko, co masz, bez żalu dałbyś

by przestawiły się litery.

 

Freiheit – nie dzisiaj, może – nigdy.

Lecz, zanim to ,,nigdy” się stanie,

dziś powetujesz sobie krzywdy.

Dziś Frauen, Ficken, dziś kochanie.

 

Tyś dziś jest szczęściarz, ty masz farta:

w pasiaku kupon za dwie marki –

karteczka paczki fajek warta,

a ile z tej karteczki frajdy.

 

Ilu tej kartki ci zazdrości!

Ilu o tym kuponie marzy –

pęka fasada moralności,

lubieżny błysk się w oczach jarzy.

 

Kwadrans namiastki normalności

szpetnie wyreżyserowanej.

Gorzka odsłona cielesności

bezwzględnie dzwonkiem przerywanej.

 

Niesmak zmieszany z podnieceniem.

Dzisiaj potrząśniesz swoją psychą,

targniesz jestestwo swe nad ziemię

z tą, co się żywi ,,kurwią michą”.

 

Niechaj nie waży się ktokolwiek…

Komentarze

  1. Tadek...22 lutego 2022 15:00

    Pod tekstem jest taka dyspozycja "wpisz komentarz"
    NIE POTRAFIĘ! Jest ok. północy, powinienem był nie otwierać. Nie wiem czy jestem rozgniewany, czy zawiedziony. Nie chcę tego analizować. Może jutro, ale już teraz mi żal przyszłych potencjalnie przyjemnych liryk, jak je czytać. Dobrej nocy życzę, ja takiej miał nie będę.
    .

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

  Agnes Miegel                     ES WAR EIN LAND                                           (To) BYŁ (TAKI) KRAJ …         Zimno, wiatr wieje po pustej ziemi naszej, popioły łatwiej rozwiewać niźli kurz i piasek. Na zburzonej ścianie wysoka pokrzywa, jeszcze wyżej oset na wietrze się kiwa. Był taki kraj... Co się z Tobą, Czasie stało? Tam złote żyto jak jezioro szumiało, tam brzmiał śpiew cichy olch kiełkujących dla klaczy do rzeki źrebaka wiodących. Bryły stodół trwały nieruchomo we śnie i katedra w mieście drzemała bezpiecznie. Był taki kraj... W Noc Świętego Jana ognia tany - od grobu, do grobu – po stare kurhany... Trwał w powietrzu ar...
Czytaj więcej

BONUS

 Mieczysław Łuksza      Niechaj i mnie będzie wolno podzielić się z Wami moim szczęściem. Być może opowieść moja doda komuś otuchy i pozwoli uwierzyć, że nawet najkoszmarniejsza passa kiedyś się kończy. Ktoś powiedział, że ,,wystarczy nie kraść”. Ja uważam, że wystarczy wierzyć.     Jeśli uważasz, że baśnie, lub jak mawiają sceptycy i eurosceptycy – bajki – to opowieści dla grzecznych, bądź też niegrzecznych dzieci, to zaniechaj bracie czytania, włącz sobie telewizor i raduj zmysły swoje!     Jeśli zaś – wierzysz w mądrości ludowe, pradawne przekazy, rzeczy nadprzyrodzone – poświęć chwil kilka i poczytaj. Wydarzyło się to dawno, dawno temu, ale nie za siedmioma górami, ani siedmioma lasami, tylko tu – u nas. Byłem młody, silny i … rozgoryczony. Rozgoryczony siermiężną rzeczywistością PRL-u. Trudno nie popaść w depresję, gdy na sklepowych półkach hegemonię wiedzie ocet. I chyba… musztarda. Choć głowy za to nie dam.     Ale się nie p...
Czytaj więcej