Biuro Rzeczy Odszukanych

                                                                                                     Patriotyzm – ,,postawa szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęci ponoszenia za nią ofiar i gotowości do jej obrony. Charakteryzuje się przedkładaniem celów ważnych dla ojczyzny nad osobiste”. Tyle Wikipedia. Ładne, okrągłe słówka. Według encyklopedii PWN ,,[łac<gr.] W znaczeniu ogólnym wszelkie umiłowanie ojczyzny jako miejsca swojego pochodzenia i/lub zamieszkania”. Tyż piknie.   ,,Często, choć nie we wszystkich językach i ideologiach patriotyzm jest przeciwstawny nacjonalizmowi, jako tylko takie przywiązanie do ojczyzny i tylko taka solidarność, którym nie towarzyszy wrogość do innych narodów i chęć ich poniżenia”. Według PWN nacjonalizm – (z łac. natio ,,naród”)   ,,Przekonanie, że naród jest najważniejszą formą uspołecznienia, a tożsamość narodowa najważniejszym składnikiem tożsamości jednostki, połączone z nakazem przedkładania solidarności narodowej

                                                 Aromatyczne reminiscencje       ,,Wysusza humory zimne, usuwa wiatry, wzmacnia wątrobę, jest wybornym lekarstwem na puchlinę wodną i świerzb, odświeża serce, uśmierza bóle żołądka. Jej napar zaleca się na przekrwienie oczu, szum w uszach, katar, przeziębienie, czy fluksy z nosa” - tak Umberto Eco w ,,Wyspie dnia poprzedniego” zachwala jej zalety z perspektywy XVII - wiecznych wywodów naukowych.     Dziś - coś niecoś o jednej z moich najstarszych pasji – o kawie. Temat to bezpieczny, nie to co polityka, czy też ... religia. O kawie można mówić wiele, a i tak tematu się nie wyczerpie. Mimo, że towrzyszy nam od tysięcy lat, to jej historia ma wciąż nowe odsłony i kto wie, czego to jeszcze ludzie z kawą, jako bohaterem nie wymyślą.    Moja z nią znajomość zaczęła się gdy miałem lat 12   - pierwsza wypita kawa. Pamiętam to ze szczegółami, pamięcią charakterystyczną dla starzejących się ramoli, choć nie tylko. To wtedy w 1969 roku