Halołyn

Mieczysław Łuksza






                                                     




Jakaś dziwna, stęchła jakość. Psiakość!
Beznadzieja, bylejakość. Patryjory i idioty,
serwiliści i miernoty. Marność, nicość i stronniczość.
Jaśnie Pany na kolanach, demagogia dratwą tkana.
Woń kadzidła nozdrza drażni. My gieroje, my odważni!
Ci wybrani – namaszczeni, ci – sort gorszy – odrzuceni.
Ci wyklęci, ci przeklęci - jakoś się to wszystko kręci.
Niech nam gwiazdka pomyślności nigdy nie zagaśnie!
500 + i Radio Maria. Oto Polska – właśnie.


Komentarze

  1. Orneciak2 czerwca 2020 11:34

    Tadek...25 maja 2020 00:35
    Czy to Wyspiański,raczej Smarzowski.Wolę Łukszę z patriotyzmem początkowych rozdziałów książki.

    ODPOWIEDZUSUŃ

    Tadek...26 maja 2020 13:59
    Już drugi dzień nikt nie pomoga zrozumieć mi tej parafrazy. Czy to manifest,czy motto,może preambuła.To ważne bo w jakiś sposób zaprasza do towarzystwa.Co zostało napisane o ile się da zrozumiałem,ale intencje nie są dla mnie jasne. Niech ktoś mnie oświeci.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

  Agnes Miegel                     ES WAR EIN LAND                                           (To) BYŁ (TAKI) KRAJ …         Zimno, wiatr wieje po pustej ziemi naszej, popioły łatwiej rozwiewać niźli kurz i piasek. Na zburzonej ścianie wysoka pokrzywa, jeszcze wyżej oset na wietrze się kiwa. Był taki kraj... Co się z Tobą, Czasie stało? Tam złote żyto jak jezioro szumiało, tam brzmiał śpiew cichy olch kiełkujących dla klaczy do rzeki źrebaka wiodących. Bryły stodół trwały nieruchomo we śnie i katedra w mieście drzemała bezpiecznie. Był taki kraj... W Noc Świętego Jana ognia tany - od grobu, do grobu – po stare kurhany... Trwał w powietrzu ar...
Czytaj więcej

BONUS

 Mieczysław Łuksza      Niechaj i mnie będzie wolno podzielić się z Wami moim szczęściem. Być może opowieść moja doda komuś otuchy i pozwoli uwierzyć, że nawet najkoszmarniejsza passa kiedyś się kończy. Ktoś powiedział, że ,,wystarczy nie kraść”. Ja uważam, że wystarczy wierzyć.     Jeśli uważasz, że baśnie, lub jak mawiają sceptycy i eurosceptycy – bajki – to opowieści dla grzecznych, bądź też niegrzecznych dzieci, to zaniechaj bracie czytania, włącz sobie telewizor i raduj zmysły swoje!     Jeśli zaś – wierzysz w mądrości ludowe, pradawne przekazy, rzeczy nadprzyrodzone – poświęć chwil kilka i poczytaj. Wydarzyło się to dawno, dawno temu, ale nie za siedmioma górami, ani siedmioma lasami, tylko tu – u nas. Byłem młody, silny i … rozgoryczony. Rozgoryczony siermiężną rzeczywistością PRL-u. Trudno nie popaść w depresję, gdy na sklepowych półkach hegemonię wiedzie ocet. I chyba… musztarda. Choć głowy za to nie dam.     Ale się nie p...
Czytaj więcej